Als jij bij me aanklopt is de kans groot dat je op een of andere manier in de knoop bent geraak met jezelf of met anderen. Je hebt last van iets, hebt een aantal klachten en je wil daar vanaf.

Wie bij mij komt kort gezegd, doet dat om de eigen miserie een beetje op een rijtje te zetten. Om ergens te kunnen omgaan met het tekort dat er is in haar leven.

Een tekort is iets dat elke mens, elke vrouw in zich draagt.
Iedereen heeft tekorten. Het leven zelf is misschien een groot tekort, gezien het leven ooit eindigt. (Tenminste voor zover we dat een tekort kunnen noemen. Ik zou niet eeuwig willen leven in elk geval.)
 

• het gaat niet meer op je werk

• het gaat niet meer bij je gezin

• je bent angstig, verward, of depressief of kampt met dwanggedachten, zelfmoordneigingen...

• je hebt problemen in je relatie

• je hebt paniekaanvallen en hyperventilatie, eetstoornissen of slaapproblemen

• je kende trauma

• je verloor een voor jou betekenisvolle ander

• je hebt schrik voor jezelf

• je bent jezelf niet meer

• je hebt spijt van het moederschap

• ...

​​

Het doel is op een andere manier in het leven te kunnen staan, dat de kwaliteit van je leven verbetert. dat je niet voortdurend moet zitten klagen (al was het gewoon in gedachten): Oh, en mijne vent (vrouw), en mijnen baas, en mijn vader en ons moeder, en mijn broer en ons moeder... En hadden zij dit maar (niet) en hadden zij dat maar (niet) en ik... Of, waarom denk ik voortdurend aan/dat, goh, ik voel me zo mislukt, echt waar ik kan dit niet, ik weet niet hoe dit moet, Oh ik ben een slechte moeder/vrouw/dochter... Oh ik ben compleet op. Oh ik doe het niet goed.

Dat dat allemaal voor een heel stuk opgevangen is. 

Zodat je kan zeggen: ja, goed. Dat waren de tekorten die er in mijn levensloop gebeurd zijn, zich hebben

voorgedaan. 

Dat je daar met een zekere rust mee kunt leven van. Dat je kan zeggen: ja, dit is mijn levensloop.

Dit is mijn afkomst. Dat maak ik ervan. Ik neem verantwoordelijkheid. En de tekorten? Die probeer ik zo goed en zo kwaad als het kan te dragen.

​

Uw innerlijke leven

 

Als psychotherapeut is mijn psychoanalytisch kader vandaag niet het meest populaire. In onze huidige wereld heeft gedragstherapie zeker in aantal de overhand. Ik hecht nogal belang aan uw innerlijke leven. 

 

De gedragstherapie denk ik (net zoals Dries Roelandts dat denkt) is een beetje een tegenbeweging daartegen die voor zover dat mij dat bekend is eerder redeneert van ja, OK, je kan allerlei hypotheses maken over het innerlijke leven, dat we waar waar dat we niet zo rechtstreeks toegang toe hebben, ons onbewuste, onze geschiedenis. Maar laat ons dat aan de kant zetten. Dat is een black box. Laat ons enkel naar het gedrag kijken. Want dat kunnen we wel zien.  Maar voor mij volstaat dat niet. Ik kan daar geen genoegen mee nemen. 

​

Ik ga er van uit dat er iets is waarvan dat de mens zichzelf niet bewust is. Het is onbewust (letterlijk) en tegelijk maakt het dat je de dingen doet zoals je ze doet. Jou drijft. Het onbewuste zit niet in een diepe kelder verscholen of zo zoals soms wel aangenomen wordt. Het ligt heel vaak aan de oppervlakte eigenlijk. Het zit in in het spreken, in wat niet gesproken wordt; of tussen de voegen van het spreken wordt er wel een keer gezegd. Daar waar het spreken soms ook struikelt. 

​

Ik ben bereid naar jou te luisteren. Niet alleen naar de losse zinnen die je zegt, maar ook naar wat daarachter zit, wat dat voor jou betekent.

 

Ik bied mijne zetel aan als een plek waar je kan praten over wat ook jou maar bezig houdt.
Sommige dingen, zaken die gebeurd zijn, uitspraken die zijn gedaan, kunnen niet weggewerkt worden. Soms kan je niet zeggen : lees dat, doet dat en het zal zich wel oplossen.

 

In mijn zetel zaten reeds meerder vrouwen die door hun eigen moeder niet gewenst waren, verguisd werden, compleet genegeerd werden. Daarmee leren leven, dat is op zich al een hele opgave. Porberen dat een plaats te geven. Ze proberen ergens bij anderen iets te vinden, maar weg gaat dat niet.

Daarvoor is een soort van aanvaarding nodig. Dat is één van die verschrikkelijke tekorten waar geen remedie voor is. Je kunt  leren het een plaats geven.  Maar daar is het niet weg mee en het zal wellicht voor die vrouwen nooit zijn.

 

Eigenlijk zou je mijn werk en bij mij in de zetel komen zitten kunnen benoemen als een reis. Het is de meest intieme persoonlijke reis die je kan maken. Zeer uniek ook. Niemand is gelijk en elk probleem is verschillend. Standaardbehandelingen bestaan niet. Je hoeft deze reis niet alleen te maken. Ik ben uw reisgids.