Mia is verslaafd aan werken. (“Ik werk gewoon graag”)
Ze krijgt een kick van werken, ook al is het slecht voor haar gezondheid.
Ze voelt zich pas nuttig of van betekenis als ze iets presteert (en graag iets bijzonder).
Ze heeft nog amper nagedacht wat ze tijdens haar pensioenjaren gaat doen.
Op feestjes en karige gezinsmomenten blijft ze mails checken of bellen; soms stiekem.
Er is altijd een reden om nog meer te werken.
Ze heeft een immens passie voor haar werk.
Mensen kijken naar haar op.
Carrièrevrouw én moeder?
Applaus!
Mia lijdt. Ze ziet af. Ze kan moeilijk tot niet zonder haar gerief (hier werk, al kon het misschien evengoed alcohol, shoppen, drugs, seks, gokken of eten zijn), en het heeft impact op alle domeinen van haar leven.
Wat is er aan de hand?
Heel vaak, zo ook bij Mia, is het vele werken onbewust een manier geworden om te ontsnappen aan een aantal innerlijke conflicten en onvervulde behoeften.
Gaat het au fond over een diepgeworteld gevoel van ontoereikendheid of minderwaardigheid? (waardoor je een onweerstaanbare en constante drang hebt naar prestaties om een gevoel van eigenwaarde te krijgen?)
Heb je angst voor leegte of een gebrek aan betekenis in het leven? Waardoor constant bezig blijven een manier is om die leegte te vermijden?
Zijn er onverwerkte trauma’s of onopgeloste conflicten uit het verleden die leiden tot een voortdurende behoefte aan afleiding of verdoving?
Gaat het over een diep verankerd verlangen naar erkenning of goedkeuring van anderen? Wat resulteert in een obsessie met werk als middel om deze erkenning te verkrijgen?
Heb je eigenlijk problemen met intimiteit of verbondenheid, waardoor jij je terugtrekt in werk als een manier om emotionele afstand te bewaren?
Herken jij je op een of andere manier in Mia?
Is werk in de realiteit van de dag het belangrijkste in je leven?
Voel je je in het begin beter door te werken?
Moet je meer tijd besteden aan werken of meer gedaan krijgen om je beter te voelen?
Voel je je onrustig als je niet aan het werk bent?
Kan je moeilijk stoppen?
Ben je vaak de eerste en de laatste op het werk?
Vind je het moeilijk om pauzes te nemen doorheen je werkdag?
Heb je het moeilijk om tijdens weekends en vakanties niet te werken?
Hou je niet van het delegeren van taken?
Geef je voorkeur aan je werk ten opzichte van andere domeinen van je leven (relatie, kinderen, ontspannende activiteiten, vriendschappen, zelfzorg)?
Ben je perfectionistisch?
Kan je moeilijk grenzen stellen? (neen zeggen als je agenda eigenlijk al overvol zit, stoppen op het moment dat je je had voorgenomen te stoppen)
Discussieer je met jezelf of met mensen in je omgeving over de vraag of je te veel werkt?
Heb je geprobeerd minder te werken, maar lukt je dit nooit lang?
Ervaar je ergens iets van een interne drang om veelt te werken, te blijven werken?
Heb je willekeurige gedachten over werk als je niet aan het werk bent?
Werk je tot het punt waarop andere domeinen in je leven onder spanning komen te staan
Negeer je de negatieve gevolgen van veel tijd besteden aan werken?
Is er iets dat werk compenseert in je leven waarvan je denkt dat het ontbreekt?
Ik hoef je geen punten toe te kennen voor het aantal keer dat je "ja" hebt geantwoord op bovenstaande vragen.
Het is maar zelden dat een workaholic van zichzelf niet weet dat hij of zij er een is.
Dé uitdaging als je werkverslaafd bent
Wie zijn relatie niet op de klippen wil zien lopen, wie ook in de toekomst nog een band met haar (of zijn) kinderen wilt, wie ver weg wilt blijven van dokters en ziekenhuizen die staat slechts één ding te doen: het in haar ogen onmogelijke: tijd nemen om dat uit te zoeken.
Uitzoeken hoe je op een andere manieren met jouw (vaak onbewuste) conflicten kan omgaan. Zónder simpelweg te focussen op het veranderen van gedrag.
Uitzoeken hoe jij op een gezondere manier omgaan kan omgaan met je emoties en behoeften.
Are your ready?
Plan een gesprek in en kom in mijn zetel zitten. Je hebt één leven, laat het de moeite waard zijn en zonder spijt aan het eind.